Μελαγχολικό το απόγευμα
η βροχή πέφτει ήσυχα
κοιτώ έξω από το παράθυρο,
προσπαθώ να ξεχωρίσω τα πρόσωπα στον δρόμο
αλλά δεν είσαι εκεί
Η νύχτα πέφτει σιγά σιγά
όλα τριγύρω σκοτεινιάζουν
και συνεχίζω να κοιτώ στον δρόμο να σε βρώ
σε βλέπω να προσπερνάς με άλλον
και έπαψες να είσαι εκεί
Βρίσκομαι τώρα στο σκοτάδι που αγαπώ
εκεί που ακόμη μπορώ να σε δώ δίπλα μου
στη βροχερή νύχτα που είσαι κοντά μου
στο χάδι σου που νιώθω στη καρδιά μου
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Τελικά το σκοτάδι είναι για όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατι να το αγαπάς το σκοτάδι.....δεν υπαρχει φως;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει ήλιος;;;